Самара ва фоидаи истиқомат ва поёдорӣ
Истиқомат ва пойдорӣ дар роҳи дин ва ҳадаф фоидаҳои зиёде дорад, ки имом Содиқ дар каломи худашон ба Ҷундаб онро ишора намуда ӯро ба ҳифзу пойдорӣ рӯи аҳдофаш тавсия медиҳад
يَا ابْنَ جُنْدَبٍ لَوْ أَنَّ شِيعَتَنَا اسْتَقَامُوا لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ وَ لَأَظَلَّهُمُ الْغَمَامُ وَ لَأَشْرَقُوا نَهَاراً وَ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ لَمَا سَأَلُوا اللَّهَ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاهُمْ
Писари Ҷундаб! Агар пайравони мо пойдорӣ кунанд фариштагон бо онҳо даст медиҳанд ва абр бар сарашон соя меафканад ва ҳамчун равшаноии рӯз бидурахшанд ва аз осмону замин қут ва рӯзияшон бирасад ва ҳеҷ чизе аз Худо нахоҳанд ҷуз онки атояшон фармояд.