Бисёре аз хонавода яке аз меъёрҳои интихоби ҳамсар ҳамоҳанги ва таносуб байни завҷайнро фосилаи синни медонанд. Дар сурате ки фосилаи синни духтар ва писар дар издивоҷ зиёд бошад, шояд дар ибтидо барои онҳо мушкилоте ба вуҷуд наёяд, аммо ба мурури замон ва пас аз давраҳои аввали издивоҷ афрод дар сурати нопухтаги ва фосилаи синни зиёд бо мушкилоти зиёде рӯ ба рӯ мешаванд. Издивоҷ бадин маъност, ки зану шавҳар дар канори ҳам ва мукаммили ҳамдигар бошанд. Замоне ки фосилаи синни муносибе байни завҷайн риоят намешавад издивоҷ маънои аслии худро аз даст медиҳад ва шабеҳи нақши волид ва фарзанде мешавад ва фарди бузургтар мусалламан таҷрибаи бештаре дорад ва мумкин аст шуруъ ба панду андарз додан ва амру наҳй кардани ҳамсари худ кунад.
Қурбони мешавед
Гуфтем таҷриба болотар ва рӯ ё рӯи бо масоил ва мушкилоти бештар дар тули зидаги мавҷиб мешавад фард ба ҳамсараш ба унвони як ҳамсар нигоҳ накунад ва бо ӯ монанди як кудак рафтор кунад ва аз дидгоҳи равоншиносон издивоҷ дар доми иртиботи волид ва кудаке бияфтад. Дар бархе маворид тарафи бузургтар нақши як қурбониро ифо мекунад. Фарде ки дар даҳаи севвум ва чаҳоруми зиндаги аст ниёзҳои хосси худро дорад, аммо замоне ки саъй мекунад худро поинтар аз синни воқеи нишон диҳад мусалламан ниёзҳои хосси худро ҷавоб намедиҳад ва дар натиҷа нақши қурбониро пайдо мекунад.
Синни поин хатарноктар аст
Илова бар ин, ихтилофи синни зиёд барои издивоҷҳое ки дар синни поин анҷом мешаванд бисёр хатарноктар аз издивоҷҳое аст ки дар синини миёнсоли сурат мегиранд. Эҳтимоли ба вуҷуд омадани мушкил барои як завҷи 20 ва 36 сола нисбат ба як завҷи 40 сола ва 56 бештар аст чун завҷи дуввум таҷрибиёти бештаре дар тули зиндаги касб кардаанд ва шабоҳати бештаре ба якдигар доранд.
Духтаре ки дар синини бист солаги зиндагиаш қарор дорад ва бо марде дар даҳаи 30 зиндагиаш издивоҷ мекунад таҷрибаҳои лозим барои як зиндагии муштаракро касб накарда аст. Таҳаммули бетаҷрибагиҳо ва хомиҳои хатоҳояи ҳамсар мавҷиби эҳсоси норизояти мард ва таҳти шуоъ қарор гирифта оромиши зиндаги муштарак мешавад.
Контроли ҳамсар
Контроли фарди кам синтар аз мушкилоти ошкори тафовути синни зиёд миёни завҷайн аст, ки ба тадриҷ заминаҳои пархошгариро фароҳам мекунад. Илова бар қудратнамои дар масоиле мумкин аст фарди бузургтар аз назари моли низ дар шароити беҳтаре қарор дошта бошад, дар натиҷа аз ҳар лиҳоз бар ҳамсари худ иҳота пайдо мекунад ва дар ниҳоят заминаҳои падид омадани пархошгари фароҳам мешавад. Панд додан ба ҳамсар, фард бо синни камтарро дучори хашм, танаффур, инзиҷор мекунад. Замоне ки робита аз ҳолати завҷи хориҷ шавад ва ба як робитаи волид ва кудак табдил шавад рафторҳои ҷинси завҷайн таҳтушшуоъ қарор мегирад ва дар натиҷа кашиши ҷинси ду тараф нисбат ба якдигар аз байн меравад.
Одати ҷомеаи суннати
Аз назари ҷомеашиноси ҳар чи қадар ҷомеа тавсеа ёфтатар бошад, фосилаи синни байни завҷайн камтар хоҳад буд. Ин қазия дар бисёре аз ҷомеаҳои тавсеаи дунё қобили мушоҳида аст.
Бисёре аз коршиносон муътақиданд ки фосилаи синни байни зану мард ва ҳамчунин бузург будани мард метавонад тазминкунандаи бисёре аз мушкилоте бошад, ки баъдан байни завҷайн падид меояд. Ба эътиқоди ин даста аз онҷо ки замони булуғи духта ва писар мутафовит аст, расидан ба синни омодаги барои издивоҷ низ дар онҳо ҳамзамон нахоҳад буд. Ҳамчунин инон муътақиданд агар тафовути синни марду зан зиёд бошад ва синни мард хеле бештар аз синни зан бошад, мумкин аст бо ҳамсари худ ҳамчун духтараш рафтор кунад ва ҳамсари ҷавон ҳам чи басо шавҳарашро ба ҷои падари худ бигирад ва дар натиҷа равобити байни онҳо дустона ва маваддат омез нахоҳад буд.
Ҳамчунин нуқтаи муқобил инки агар синни зан хеле бештар аз мард бошад, шояд дар бархурд бо ҳамсари ҷавонтар аз худаш, бештар нақши модар ё парасторро ифо кунад, не нақши як ҳамсарро ва дар ҳар ду сурат ноошнои ва адами пухтаги яке аз онҳо мумкин аст дигареро беҳавсала кунад ва бетафовути яке метавонад хашму дилзадаги дигареро барангезад. Зеро байи ин зану шавҳар, тавозун ва таодули руҳи заиф аст ва қодир ба дарки ниёзҳои якдигар нестанд. Ин дар ҳоле аст ки бисёре низ ин ақидаро пеши по афтода ва мансух мешумурданд.
Натиҷа
Дар масоили зану шавҳари бояд як саре чизҳо риоят шавад масалан дар вазъияти иқтисоди ду тараф вазъи синни ду тараф ки коршиносон муътақиданд ки бояд фосила байни марду зан ҳадди ақал 2 сол ва ҳадди аксар 5 сол бошад ва агар аз ин зиёдтар бошад шояд эҳсоси зану шавҳар будан камранг шавад.