Аввали мо нестиву охири мо нестист
Ҳасти по дар рикоби мост хобе дар миён
Даст аз дунёву мофиҳо ба ҷуз мешустаем
Дар миёни мову зи ҳодаст обе дар миён
Ҳолати пушида аҳбоб дар базми ҳузур
Мешавад зоҳир чу меояд китобе дар миён
Аз сабаб магзар ки пур гавҳар намегардад садаф
Аз карам то пой нагзорад саҳобе дар миён
Ҳар ки баст аз гуфтугу лаб, нест бекайфияте
Куза сарбаста медорад шаробе дар миён
Пуст зиндон аст бар ҳар кас ки дорад ҷавҳаре
Теғи ҷавҳардор дорад печу тобе дар миён
Пеши аҳли ҳол Соиб маҳшари омодаест
Ҳар куҷо бошад саволеву ҷавобе дар миён
Чу садаф дорад хамаш дар хушоби дар миён
Ғунчаи нашкуфтаро бошад гулоби дар миён
Зуд бар ҳам мехурад ҳангома ҳусну ишқро
Гар набошад пардаи шарму ҳиҷобе дар миён
Бар намеорад нафас нашмурад чун субҳ аз ҷигар
Ҳар ки медонад бувад пойи ҳисобе дар миён
Ҳаст дар мӯи камар танҳо бутонро печу тоб
Ҳар сари мӯи ту дорад печу тобе дар миён
Нест дар ваҳдат сарои офариниш заррае
К-аз фуруғи ӯ надорад афтобе дар миён
Аз ҳавои гавҳари яктои он баҳри муҳит
Ҷаннати дарбаста дорад ҳар ҳубобе дар миён
Дидаи равшандилон бепарда мебина лиқо
Ҳаст агар дар чашми зоҳирбин ниқобе дар миён
Дар ҳақиқат мӯ немегунҷад миёни ҳусну ишқ
Гарчи дар зоҳир бувад нозу итобе дар миён
Дустон аз бедамоғи хуни ҳамро мехуранд
Нест дар базме инсон миное шаробе дар миён
Гар азизон лаълу гавҳар қимати Юсуф диҳанд
Пеши арбоби басират дорад обе дар миён
Соиби Табрезӣ
اول ما نیستی و آخر ما نیستی است
هستی پا در رکاب ماست خوابی در میان
دست از دنیا و مافی ها به جز می شسته ایم
در میان ما و زهادست آبی در میان
حالت پوشیده احباب در بزم حضور
می شود ظاهر چو می آید کتابی در میان
از سبب مگذر که پر گوهر نمی گردد صدف
از کرم تا پای نگذارد سحابی در میان
هر که بست از گفتگو لب، نیست بی کیفیتی
کوزه سربسته می دارد شرابی در میان
پوست زندان است بر هر کس که دارد جوهری
تیغ جوهردار دارد پیچ و تابی در میان
پیش اهل حال صائب محشر آماده ای است
هر کجا باشد سؤالی و جوابی در میان
چون صدف دارد خمش در خوشابی در میان
غنچه نشفکته را باشد گلابی در میان
زود بر هم می خورد هنگامه حسن و عشق را
گر نباشد پرده شرم و حجابی در میان
برنمی آرد نفس نشمرده چون صبح از جگر
هر که می داند بود پای حسابی در میان
هست در موی کمر تنها بتان را پیچ و تاب
هر سر موی تو دارد پیچ و تابی در میان
نیست در وحدت سرای آفرینش ذره ای
کز فروغ او ندارد آفتابی در میان
از هوای گوهر یکتای آن بحر محیط
جنت دربسته دارد هر حبابی در میان
دیده روشندلان بی پرده می بیند لقا
هست اگر در چشم ظاهربین نقابی در میان
در حقیقت مو نمی گنجد میان حسن و عشق
گر چه در ظاهر بود ناز و عتابی در میان
دوستان از بی دماغی خون هم را می خورند
نیست در بزمی که مینای شرابی در میان
گر عزیزان لعل و گوهر قیمت یوسف دهند
پیش ارباب بصیرت دارد آبی در میان