Ғам бигзарад аз ман чу ба ман баргузари ту

Он лаҳза шавам шод ки дар ман нигари ту

Аз нозуки пойи ту эй ёр дили ман

Ранҷа шавад ар савсану насрин сипари ту

Вин дидаи равшан чу ман аз баҳри ту хоҳам

Хоҳам ки бадин дидаи равшан гузари ту

Эй нози ҷаҳон пираҳане духти аз ноз

Бимаст ки ин пардаи розам бидари ту

Аз ғояти хуби ки дигар чун ту набинам

Гуям ки ҳамоно зи ҷаҳони дигари ту

Бихридаи уммати ман ба дилу ҷону ту дони

Шояд ки дилу ҷони ман аз ғам бихари ту

Зи андоза ҳаме бигзарад ин ранҷу ту аз ман

Чун бишнави он қисса бадон баргузари ту

Аз худ хабарам нест шабу рӯз валекин

Дорам хабар аз ту ки зи ман бехабари ту

Сармояи ин умр сарасту ҷигару дил

Ранҷи дилу хуни ҷигару дарди сари ту

Чун заҳр диҳи посуху чун шаҳд хурам ман

Вин аз ту назебад ки ба давлат шакари ту

Ҳар чанд ки карди писаро айш маро талх

Дар ҷумла ҳаме гуям ширин писари ту

Бедодгари кам куну андеша ки имрӯз

Дар ҳазрати шоҳи малики додгари ту

Бедодгарон ҷон набаранд аз туву тарсам

Каз шоҳ чу бедод куни ҷон набари ту

Масъуди Саъди Салмон

غم بگذرد از من چو به من برگذری تو

آن لحظه شوم شاد که در من نگری تو

از نازکی پای تو ای یار دل من

رنجه شود ار سوسن و نسرین سپری تو

وین دیده روشن چو من از بهر تو خواهم

خواهم که بدین دیده روشن گذری تو

ای ناز جهان پیرهنی دوختی از ناز

بیمست که این پرده رازم بدری تو

از غایت خوبی که دگر چون تو نبینم

گویم که همانا ز جهان دگری تو

بخریده امت من به دل و جان و تو دانی

شاید که دل و جان من از غم بخری تو

ز اندازه همی بگذرد این رنج و تو از من

چون بشنوی آن قصه بدان برگذری تو

از خود خبرم نیست شب و روز ولیکن

دارم خبر از تو که ز من بی خبری تو

سرمایه این عمر سرست و جگر و دل

رنج دل و خون جگر و درد سری تو

چون زهر دهی پاسخ و چون شهد خورم من

وین از تو نزیبد که به دولت شکری تو

هر چند که کردی پسرا عیش مرا تلخ

در جمله همی گویم شیرین پسری تو

بیدادگری کم کن و اندیش که امروز

در حضرت شاه ملک دادگری تو

بیدادگران جان نبرند از تو و ترسم

کز شاه چو بیداد کنی جان نبری تو