Ёд бод онки ба руи ту назар буд маро
Руху зулфат ивази шому саҳар буд маро
Ёд бод онки зи наззораи руят ҳама шаб
Дар маҳи чордаҳ то рӯз назар буд маро
Ёд бод онки зи рухтори ту ҳар субҳдаме
Уфуқи дида пур аз шуълаи хвар буд маро
Ёд бод онки зи чашми хушу лаъли лаби ту
Нақли маҷлис ҳама бодому шакар буд маро
Ёд бод онки зи рӯи туву акси майи ноб
Дида пур шаъшааи шамсу қамар буд маро
Ёд бод онки гарам зуҳраи гуфтор набуд
Охир аз ҳоли ту ҳар рӯз хабар буд маро
Ёд бод онки чу ман азми сафар мекардам
Бар миёни дасти ту ҳар лаҳза камар буд маро
Ёд бод онки бурун омада буди ба видоъ
В-аз сари кӯи ту оҳанги сафар буд маро
Ёд бод онки чу Хоҷу зи лабу дандонат
Дар даҳон шакару дар дида гуҳар бод маро
Хоҷуи Кирмонӣ
یاد باد آنکه بروی تو نظر بود مرا
رخ و زلفت عوض شام و سحر بود مرا
یاد باد آنکه ز نظارهٔ رویت همه شب
در مه چارده تا روز نظر بود مرا
یاد باد آنکه ز رخسار تو هر صبحدمی
افق دیده پر از شعلهٔ خور بود مرا
یاد باد آنکه ز چشم خوش و لعل لب تو
نقل مجلس همه بادام و شکر بود مرا
یاد باد آنکه ز روی تو و عکس می ناب
دیده پر شعشعهٔ شمس و قمر بود مرا
یاد باد آنکه گرم زهرهٔ گفتار نبود
آخر از حال تو هر روز خبر بود مرا
یاد باد آنکه چو من عزم سفر میکردم
بر میان دست تو هر لحظه کمر بود مرا
یاد باد آنکه برون آمده بودی بوداع
وز سر کوی تو آهنگ سفر بود مرا
یاد باد آنکه چو خواجو ز لب و دندانت
در دهان شکر و در دیده گهر بود مرا