Ғайри ибрат ҳеч чиз аз дори дунё бармадор

Ҳарчиро хоҳи зи чашм андохт аз ҷо бармадор

Лангари парвози руҳи арши ҷавлон мешавад

Сузане з-ин хокдон бо худ чу Исо бармадор

Чашм агар дори ки гарди айни дарё чун ҳубоб

  То дами охир назар аз рӯи дарё бармадор

  Ҳарфи ҳақ гуфтан ба хуни хеш фатво додан аст

 Панба чун Ҳаллоҷ аз масти зи мино бармадор

 Мадди умри ҷовидон дар хокдони даҳр нест

Дасти худ чун мавҷ аз домони дарё бармадор

То ба ҳусни кори худ гардан наяфрози чу куҳ

Чашми худ эй куҳкан аз корфармо бармадор

З-интизори хорҳои ташналаб ғофил машав

Бетавақуф дар биёбон талаби по бармадор

Оре гар бар сар гузорандат дарин бустонсаро

Дасти худ чун шона з-он зулфи чалипо бармадор

Зиндагони бешароби талх бошад ногувор

То лаби гур аз лаби паймона лабро бармадор

Домани соқи мадеҳ аз даст то аз туст даст

Чашм то бозаст, чашм аз чашми шаҳло бармадор

Гарчи Соиб чун садаф гавҳарфишони аз даҳан

Муҳри хомуши зи лаб дар пеши дарё бармадор

Соиби Табрезӣ

غیر عبرت هیچ چیز از دار دنیا برمدار

هر چه را خواهی ز چشم انداخت از جا برمدار

لنگر پرواز روح عرش جولان می شود

سوزنی زین خاکدان باخود چو عیسی برمدار

چشم اگر داری که گردی عین دریا چون حباب

تا دم آخر نظر از روی دریا برمدار

حرف حق گفتن به خون خویش فتوی دادن است

پنبه چون حلاج از مستی ز مینا برمدار

مد عمر جاودان در خاکدان دهر نیست

دست خود چون موج ازدامان دریا برمدار

تابه حسن کار خود گردن نیفرازی چو کوه

چشم خود ای کوهکن از کارفرما برمدار

ز انتظار خارهای تشنه لب غافل مشو

بی توقف در بیابان طلب پا برمدار

اره گر بر سرگذارندت درین بستانسرا

دست خود چون شانه زان زلف چلیپا برمدار

زندگانی بی شراب تلخ باشد ناگوار

تا لب گور از لب پیمانه لب رابرمدار

دامن ساقی مده از دست تا از توست دست

چشم تا بازست ،چشم از چشم شهلا برمدار

گر چه صائب چون صدف گوهر فشانی از دهن

مهر خاموشی ز لب در پیش دریا برمدار