توصیه های پیامبر ص به ابوذر

Дар ҳадиси Абузар аст ки гуфт: Ба Расули Худо(с) арз кардам; ... эй Парёмбари Худо(с) маро насиҳате кунед.

Фармуд: Туро насиҳат мекунам ба тақвои Худо ки асоси кори туст.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Бар ту бод ба тиловати Қуръон ва ёд кардани Худо ки ёди туст дар осмон ва нуре барои ту дар замин.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Аз хандаи бисёр бипарҳез, ки қалбро мемиронад ва нури чеҳраро мебарад.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Бар ту бод ба ҷиҳод кардан ки ҷиҳод, дунёгурези уммати ман аст.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Ба зердасти худ нигоҳ кун ва ба боло дасти худ мангар, ки ин кор, ба инки неъмати Худоятро носипоси ва табоҳ накунӣ, сазовортар аст.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Ҳаққро бигӯ, агарчи талх ва ногувор бошад.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Дар роҳи Худо, аз сарзаниши сарзанишкунандагон ҳаросе надошта бош.

Гуфтам: Бештар насиҳат кунед.

Фармуд: Он айбҳо ки дар худ суроғ дори, бояд туро аз айбҷӯи мардумон боз дорад ва набояд бо онон ба хотири амалҳое, ки худ меписанди (ва анҷо медиҳи) ба хашм рафтор кунӣ.