Шӯрои уламои Тоҷикистон ба корбарони сомонааш, ки пурсида буданд дар қиёмат инсонҳо бо кадом забон сӯҳбат мекунанд, посух дод.
Ин шӯро бо такя ба бархе ривоятҳо изҳор доштааст, ки “инсонҳо дар рӯзи қиёмат ба забони арабӣ ё форсӣ сухан мегӯянд, вале ҳақиқати он фақат ба Худованд маълум аст”.
Ин ниҳод таъкид намудааст, ки дар қиёмат бо забоне сухан мешавад, ки ҳамаи аҳли маҳшар онро мефаҳманд ва дарк мекунанд, зеро қиёмат марҳалае аст, ки аз дунё тафовут дошта шароиту хусусиятҳои ба худ хос дорад.
Озодагон