Аз масъалаҳое, ки имом Хумайнӣ бисёр рӯи он диққат ва ҳассосият дошт робитаи зану мард (маҳрам ва номаҳрам) буд. Ёдам ҳаст, ки даҳ сол бештар надоштам ва бо бародарҳоям ва писари холаам “баҷошавак” бозӣ мекардем ва ҳиҷоб ҳам доштем, аммо як рӯз имом маро садо заду гуфт: Шумо ҳеҷ фарқе бо апаат надорӣ, магар ӯ бо писарҳо бозӣ мекунад, ки шумо бо писарҳо бозӣ мекунед?
Отифаи Ишроқӣ, набераи духтарии имом Хумайнӣ, Бардоштҳое аз сираи имом Хумайнӣ, ҷ.1, саҳ.46