Намозаш, ки тамом шуд чодари худро таҳ кард ва дар ҷойнамоз гузошт. Сарашро бараҳна ва мӯҳояшро парешон кард. Дар пеши оина истоду рӯи худро ороиш кард ва бо либосҳои номуносиб ба меҳмонӣ рафт.
Фариштаи самти чар табассуми талхе карду ба фариштаи самти рост гуфтː Гӯё фақат Худо номаҳрам аст!
Ҳиҷоб ва пӯшиш барои зан тоҷ бандагӣ аз Худо ва нишонаи имон, шахсият ва ҳифзи арзиши зан дар муқобили номаҳрамон ва ноаҳлон аст.
Чӣ чиз зеботар ва болотар аз бандагист?!