Ҳикоят кардаанд, ки Луқмон рӯзе дар роҳе мегузашт. Қитъаи коғазеро дид, ки бар рӯи замин афтода буд. Онро бардошт ва дид, ки бар рӯи он “Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим” навишта шуда аст. Пас онро шуст ва оби онро нӯшид. Ба баракати ин эҳтиром, Худованди олам ӯро ҳикмат талқин фармуд.