Моргире море аз моргири дигар дуздиду ба хонаи худ бурд. Аз қазо он мор хашмгин шуду тан ба таслим надод. Афсуни моргири дузд дар ӯ асар накард ва моргирро газиду кушт. Соҳиби аслии мор аз ҳодиса огоҳ шуду гуфт: Худо нигоҳ дорад.
Ман дар ҷустуҷӯи ӯ будам , ки морамро пас бигирам ва дуъо мекардам.
Ғофил, ки чӣ бар сари ӯ хоҳад омад . Агар дуъои ман пазируфта мебуд, акнун ман ба ҷои ӯ мурда будам.
Дуздаке аз моргире мор бурд
Зиаблаҳӣ онро ғанимат мешумурд
Дар дуъо мехостӣ ҷонам аз ӯ
К-аш биёбам мор,бистонам аз ӯ.
Шукри Ҳақро к-он Дуъо мардуд шуд,
Ман зиён пиндоштам, худ суд шуд.
Пас дуъоҳо к- он зиён асту ҳалок,
В- аз карам мешнавад Яздони пок.
“Маснавии Маънавӣ”