Ибратҳо зиёданд вале ибратгиранда кам
Мӯрчагон бо ҳам гап намезананд, аммо дастаҷамъӣ дона ҷамъ мекунанд ва дастаҷамъӣ зиндагӣ мекунанд.
Занбӯрҳо бо ҳам гап намезананд, аммо дастаҷамъӣ хона месозанд ва зиндагӣ мекунанд.
Парастуҳо бо ҳам гап намезананд, аммо дастаҷамъӣ ба сафар мераванд.
Одамҳо бо инки хӯб гап мезананд ва хӯб фикр мекунанд вале дар корҳои дастаҷамъӣ бо ҳам нестанд, танҳо хӯрданӣ ҷамъ мекунанд, танҳо хонаи хӯдро месозанд ва танҳо сафар мекунанд! Ба ростӣ, ки одамизод бечора ва танҳотарин мавҷуди рӯйи замин аст ва фарёди ниёзманд ва мазлӯмонро мешунаванд, вале бетафовутанд ва сангдилона тамошо мекунанд.
Шумо Эй аҳли фикру андеша чаро фикр намекунед ва ибрат намегиред ва дар вазифаи инсонии хӯд кӯтоҳӣ мекунед!!!