Имом Боқир (а) фармуд:
اَلحَیاءُ والإیمانُ مَقرونانِ فی قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ
Ҳаё ва имон ба ҳам пайвастаанд, чун яке равад дигаре низ аз паи он биравад.
Кофӣ, ҷ. 2, саҳ. 106