Ҳазрати имом Зайнулобидин дар “Рисолаи ҳуқуқ” дар бораи ҳаққи падар мефармояд:
أمّا حَقُّ أبیکَ فأن تَعلَمَ أنّهُ أصلُکَ و أنّهُ لَولاهُ لَم تَکُن فَمهما رَأیتَ فی نَفسِکَ مِمّا یُعجِبُکَ فاعلَمْ أنّ أباکَ أصلُ النِّعمَةِ علَیکَ فیهِ فاحمَدِ اللّه َ و اشکُرْهُ على قَدرِ ذلکَ و لا قُوَّة إلاّ باللّه
Аммо ҳаққи падар бар ту ин аст, ки бидонӣ ӯ асли ту аст ва агар ӯ набуд, ту намебудӣ. Пас ҳар гоҳ дар худ чизе (неъмате ё сифати шоистае) диде, ки туро шодмон сохт, бидон, ки асли он неъматро аз падарат дорӣ. Ва Худоро бар он сипос гӯй ва он андоза, ки метавонӣ шукри ӯ гӯй. Ва ҳеҷ қуввае нест магар аз ҷониби Худо.
Ҳаққи падар
- زیر مجموعه: Маориф
- بازدید: 2119