Моҳи Худо

Расули Худо(с) фармуд:

شَعبانُ شَهري، و شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللهِ[1]

“Шаъбон, моҳи ман аст ва моҳи Рамазон, моҳи Худост.”

Расули Худо(с) фармуд:

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللهِ، و شَهرُ شَعبانَ شَهري؛ شَعبانُ المُطَهِّرُ، و رَمَضانُ المُكَفِّرُ[2]

“Моҳи Рамазон, моҳи Худост ва моҳи Шаъбон, моҳи ман аст; Шаъбон поккунанда ва Рамазон пӯшонанда (ва ҷубронкунандаи гуноҳон.)”

Расули Худо(с) фармуд:

رَمَضانُ شَهرُ اللهِ، و هُوَ رَبيعُ الفُقَراءِ[3]

“Рамазон, моҳи Худост, ин моҳ, баҳори фақирон аст.”

Ҳазрати Алӣ(к) фармуданд:

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ الله‏ِ، و شَعبانُ ‏شَهرُ رَسولِ ‏الله صلى‏الله‏عليه‏و‏آله، و رَجَبٌ شَهري[4]

“Рамазон, моҳи Худост; Шаъбон, моҳи Паёмбари Худост ва Раҷаб, моҳи ман аст.”

Моҳи меҳмонии Худо

- قال رسول الله صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ـ في وَصفِ شَهرِ رَمَضانَ ـ : هُوَ شَهرٌ دُعيتُم فيهِ إلى ضِيافَةِ اللهِ، و جُعِلتُم فيهِ مِن أهلِ كَرامَةِ اللهِ، أنفاسُكُم فيهِ تَسبيحٌ، و نَومُكُم فيهِ عِبادَةٌ، ...([5]

“Паёмбари Акрам(с) дар тавсифи моҳи Рамазон фармуд: Он, моҳе аст, ки дар он ба меҳмонии Худо даъват шудаед ва дар он, аз аҳли каромати Худо қарор дода шудаед. Нафасҳоятон дар он, тасбеҳ аст; хобатон дар он, ибодат аст; амали (хайри) шумо дар он, пазируфта аст ва дуои шумо дар он, мустаҷоб аст.”


Паёмбари Худо(с) фармуд:

إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ يُنادِي المُنادي: أينَ أضيافُ اللّه‏؟ فَيُؤتى بِالصّائِمينَ ... فَيُحمَلونَ عَلى نُجُبٍ مِن نورٍ، و عَلى رُؤوسِهِم تاجُ الكَرامَةِ، و يُذهَبُ بِهِم إلَى الجَنَّةِ[6]

“Чун рӯзи қиёмат шавад, мунодо нидо медиҳад: Куҷоянд меҳмонони Худо? Пас рӯзадоронро меоаваранд..., ононро бар маркабҳои оли аз (ҷинси) нур савор мекунанд ва дар ҳоле, ки тоҷи каромат бар сари онон аст, ононро ба биҳишт мебаранд.”

قال عليّ عليه‏السلام ـ مِن خُطبَتِهِ في أوَّلِ يَومٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ ـ : أيُّهَا الصّائِمُ، تَدَبَّر أمرَكَ؛ فَإِنَّكَ في شَهرِكَ هذا ضَيفُ رَبِّكَ، اُنظُر كَيفَ تَكونُ في لَيلِكَ و نَهارِكَ؟ و كَيفَ تَحفَظُ جَوارِحَكَ عَن مَعاصي رَبِّكَ؟ اُنظُر ألاّ تَكونَ بِاللَّيلِ نائِما و بِالنَّهارِ غافِلاً...؛[7]

Ҳазрати Алӣ(к) дар хутбаи хеш дар аввалин рӯз аз моҳи Рамазон фармуданд:

“Эй рӯзадорон! Дар кори худ бияндешед, ки ту дар ин моҳ, меҳмони Парвардигори хеш ҳастӣ! Бингар ки дар шаб ва рӯзат чигунаи ва чигуна узвҳои худро аз нофармонии Парвардигорат нигаҳ медорӣ!”

Бингар! Мабодо дар шаб, хоб боши ва дар рӯз, ғофил. Пас, ин моҳ бигзарад ва (бори) гуноҳонат бар душат монда бошад ва онгоҳ, ки рӯзадорон подошҳои худро мегиранд, аз зиёнкорон боши ва онгоҳ ки онон аз каромати мавлояшон насиб мебаранд, аз маҳурмон боши ва онгоҳ ки онон аз саодати ҳамсояги бо парвардигорашон бархурдор мегардан, ту аз рондашудагон бошӣ!

Имом Боқир(а) фармуд:

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ رَمَضانَ، وَالصّائِمونَ فيهِ أضيافُ اللّه‏ و أهلُ كَرامَتِهِ، مَن دَخَلَ عَلَيهِ شَهرُ رَمَضانَ فَصامَ نَهارَهُ و قامَ وِردا مِن لَيلِهِ وَاجتَنَبَ ما حَرَّمَ الله‏ُ عَلَيهِ، دَخَلَ الجَنَّةَ بِغَيرِ حِسابٍ[8]

“Моҳи Рамазон, моҳи Рамазон! Рӯзадорон дар он, меҳмонони Худо ва аҳли каромати илоҳианд. Ҳар кас моҳи Рамазон бар ӯ ворид шавад ва ӯ рӯзаашро рӯза бигирад ва бахше аз шабашро ба ибодат ва намоз машғул бошад ва аз онҷи Худованд бар ӯ ҳаром карда, парҳез кунад, бидуни ҳисоб вориди биҳишт мешавад.”

Сарвари моҳҳо

Паёмбари Худо(с) фармуд:

شَهرُ رَمَضانَ سَيِّدُ الشُّهورِ[9]

“Моҳи Рамазон, сарвари моҳҳост.”

Имом Ризо(а) фармуд:

إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ زُفَّتِ الشُّهورُ إلَى الحَشرِ يَقدُمُها شَهرُ رَمَضانَ عَلَيهِ مِن كُلِّ زينَةٍ حَسَنَةٍ، فَهُوَ بَينَ الشُّهورِ يَومَئِذٍ كَالقَمَرِ بَينَ الكَواكِبِ، فَيَقولُ أهلُ الجَمعِ بَعضُهُم لِبَعضٍ: وَدِدنا لَو عَرَفنا هذِهِ الصُّوَرَ! ...[10]

“Чун рӯзи қиёмат шавад, моҳҳоро ба растохез меоваранд, дар ҳоле ки моҳи Рамазон, ки бо ҳар зевари некӯи ороста аст, пешопеши онҳост. Он рӯз, моҳи Рамазон дар миёни моҳҳо, ҳамчун моҳ дар миёни ситораҳост. Мардуме ки онҷо гирд омадаанд, ба якдигар мегуянд: Дуст доштем ки ин чеҳраҳоро мешинохтем!”

Шаби қадр, дар моҳи Рамазон аст

Расули Худо(с) фармуд:

قَد جاءَكُم شَهرُ رَمَضانَ؛ شَهرٌ مُبارَكٌ ... فيهِ لَيلَةُ القَدرِ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ، مَن حُرِمَها فَقَد حُرِمَ[11]

“Моҳи Рамазон, шуморо фаро расида аст; моҳе муборак... ки дар он, шаби қадр аст ки беҳтар аз ҳазор моҳ аст. Маҳрум, касе аст ки аз он шаб, маҳрум бимонад”

[1] Туҳафул уқул, саҳ 419. Биҳор, ҷ 97, саҳ 68.

[2] Канзул уммол, ҳадиси 23685.

[3] Биҳор, ҷ 97, саҳ 75.

[4] Мисбоҳул мутаҳаҷҷид, саҳ 797.

[5] Биҳор, ҷ 96, саҳ 356.

[6] Мустадрак, ҷ 4,саҳ 22.

[7] Фазоили ашҳури салоса, саҳ 108.

[8] Фазоилу шаҳри салоса, саҳ 123.

[9] Биҳор, ҷ 40, саҳ 54.

[10] Фазоилу шаҳри салоса, саҳ 110.

[11] Биҳор, ҷ 97, саҳ 17.

@2020 - tojikon.org. Ҳамаи ҳуқуқҳо маҳфузанд. Истифодаи матлабҳо бо зикри манбаъ иҷозат аст!
Дар Сама тарроҳӣ шудааст