Худои Мутаол мефармояд:
 وَبَشِّرِ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَرُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَذَا الَّذِى رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَبِهاً وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَلِدُونَ
Ва касонеро, ки имон оварда корҳои шоиста анҷом додаанд, мужда бидеҳ, ки барояшон боғҳое аст, ки наҳрҳо аз пои (дарахтони) он ҷорӣ аст. Ҳар гоҳ мева‏е аз он (боғҳо) ба онон рӯзӣ дода шавад, гӯянд: Ин ҳамон аст, ки қаблан низ рӯзе мо буда, дар ҳоле ки ҳамонанди он неъмат‏ҳо ба эшон дода шудааст (на худи онҳо). Ва барои онон дар биҳишт ҳамсарони пок аст ва дар он ҷо ҷовидонҳа ҳастанд. Сураи Бақара, ояти 25
Паёмҳо        
 1- Мужда ва башорат ҳамроҳ бо ҳушдор, ки дар ояти қабл омада буд, яке аз усули тарбият аст.
 2- Имони қалбӣ бояд бо аъмоли солеҳ бошад.
 3- Анҷоми ҳамаи корҳои солеҳ ва шоиста корсоз аст, на баъзе аз онҳо.
 4- Корҳои шоиста ва солеҳ дар сурате арзиш дорад, ки бархоста аз имон бошад, на тамоюлоти шахсӣ ва ҷозибаҳои иҷтимоӣ. Аввал «оману» баъд «амилуссолиҳот»
 5 - Маҳрумият‏ҳое, ки муъмин ба ҷиҳати риояти ҳаром ва ҳалол дар ин дунё ме‏бинанд, дар охират ҷуброн ме‏шавад.
 6- Мо дар дунё нигарони аз даст додан неъмат‏ҳо ҳастем, аммо дар охират ин нигаронӣ нест.
 7- Ошноӣ бо собиқа‏и неъмат‏ҳо бар лаззати комёбӣ меафзояд.
 8 - Ҳамсарони биҳиштӣ низ покиза ҳастанд.
9- Оромиш ва лаззати неъмат замоне аст, ки ҷовидонӣ ва ҳамешагӣ бошад.