Расули Худо(с) фармуд:
Се нафар ҳастанд, ки дар бораи онҳо савол макун (, ки азобашон бисёр сахт ва дарднок аст):
1. Марде, ки аз ҷамоат ва ҷамъияти мусулмонон ҷудо шавад ва аз имому фармонраво (-и одилу барҳаққи худ) нофармонӣ кунад ва дар ҳамон ҳол бимирад.
2. Каниз ва ғуломе, ки аз соҳиби худ бигурезад ва бимирад.
3. Зане, ки шавҳараш нест, дар ҳоле ки барои зан аз молу хушиҳои дунё ҳама чиз дар ихтиёраш гузошта сипас зан бо ин ҳол худнамоӣ кунад (ва зинату ороиши худро барои мардон намоиш диҳад).
Пас дигар дар бораи инҳо савол накун, чунки азобашон дарднок аст.
ثلاثة لا تسأل عنهم: رجل فارق الجماعة و عصی إمامه فمات عاصیا و أمة أو عبد أبق من سیده فمات و إمرأة غاب عنها رجلها و قد کفاها مئونة الدنیا فتبرجت بعده. فلا تسأل عنهم