Ба фарзандони худ биёмӯзем, ки
аз бохтан дарс бигиранд ва аз муваффақият лаззат баранд.
як барандаи боадаб ва як бозандаи сарбаланд бошанд.
муҳим бурдан нест, балки ширкат дар мусобиқот ҳам ба ҳамон андоза муҳим аст.
шикасти маҳдуд ва муваққатиро бипазиранд, аммо ҳаргиз умеди бениҳоятро аз даст надиҳанд.