Эй хоки дарат сурмаи арбоби басорат

Дар таъдияти мадҳи ту хам, пушти иборат

Гирди қадами зоират, аз ғояти рафъат

Бар фарқи фаредун нишинад зи ҳақорат

Дар равзаи ту хайли малоик, зи мубоҳот

Гуянд ба ҳам матлаби худро ба ишорат

Ҳар субҳ ки руҳул қудус ояд ба тавофат

Дар чашмаи хуршед кунад ғусли зиёрат

Дар ҳашр, ба фарёди Баҳоӣ бирас аз лутф

К-аз умр, нашуд ҳосили ӯ ғайри хисорат

Шайх Баҳоӣ

ای خاک درت سرمهٔ ارباب بصارت

در تأدیت مدح تو خم، پشت عبارت

گرد قدم زائرت، از غایت رفعت

بر فرق فریدون ننشیند ز حقارت

در روضهٔ تو خیل ملایک، ز مهابت

گویند به هم مطلب خود را به اشارت

هر صبح که روح القدس آید به طوافت

در چشمهٔ خورشید کند غسل زیارت

در حشر، به فریاد بهائی برس از لطف

کز عمر، نشد حاصل او غیر خسارت