dustii

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Аз сари кӯи ту гар азми сафар медоштам

Мезадам бар бахти худ пое ки бар медоштам

Доштам дар аҳди тифли ҷониби девонагон

Мезадам бар сина ҳар санге ки бардоштам

Ҳалқае кам мешуд аз занҷир Маҷнун маро

Дидаи рағбат зи рӯи ҳарчи бар медоштам

Зиндагиро бехуди бар ман гуворо карда аст

Мешудам девона гар аз худ хабар медоштам

Дил чу хун гардид ебҳосил бувад тадбирҳо

Кош пеш аз хун шудан дил аз ту бар медоштам

Мекашидам пои истиғно ба домони садаф

Қатра обе агар ҳамчун гуҳар медоштам

Мерубудандам зи дасту душ ҳам дарди кашон

Чун сабу дасти талаб гар зери сар медоштам

Бепару боле маро маҳбус дорад дар фалак

Мешикастам байзаро гар болу пар медоштам

Дар ҷигар месохтам пинҳон зи бими чашм захм

Аз дами теғи ту ҳар захме ки бар медоштам

Мефишондам остин бар зангу буи орият

Зин чаман гар чун хазон барги сафар медоштам

Дар буруманди надодам номуродиро зи даст

Гардане доим каҷ аз ҷуши самар медоштам

Дасти ман ҳар чанд аз он мӯи миён кутоҳ буд

Дар раги ҷон печу тоби он камар медоштам

Оқибат машқи ҷунуни ман ба ҷое мерасид

Руи нав хатти туро гар дар назар медоштам

Ҷебу домони фалак пур мешуд аз гуфтори ман

Дар сухан Соиб ҳам овозе агар медоштам

Соиби Табрезӣ

از سر کوی تو گر عزم سفر می داشتم

می زدم بر بخت خود پایی که بر می داشتم

داشتم در عهد طفلی جانب دیوانگان

می زدم بر سینه هر سنگی که بر داشتم

حلقه ای کم می شد از زنجیر مجنون مرا

دیده رغبت ز روی هر چه بر می داشتم

زندگی را بیخودی برمن گوارا کرده است

می شدم دیوانه گر از خود خبر می داشتم

دل چو خون گردید بی حاصل بود تدبیرها

کاش پیش از خون شدن دل از تو بر می داشتم

می کشیدم پای استغنا به دامان صدف

قطره آبی اگر همچون گهر می داشتم

می ربودندم ز دست و دوش هم دردی کشان

چون سبو دست طلب گر زیر سر می داشتم

بی پر و بالی مرا محبوس دارد در فلک

می شکستم بیضه را گربال و پر می داشتم

در جگر می ساختم پنهان ز بیم چشم زخم

از دم تیغ تو هر زخمی که بر می داشتم

می فشاندم آستین بر زنگ وبوی عاریت

زین چمن گر چون خزان برگ سفر می داشتم

در برومندی ندادم نامرادی را ز دست

گردنی دایم کج از جوش ثمر می داشتم

دست من هر چند ازان موی میان کوتاه بود

در رگ جان پیچ و تاب آن کمر می داشتم

عاقبت مشق جنون من به جایی می رسید

روی نو خط ترا گر در نظر می داشتم

جیب و دامان فلک پر می شد از گفتار من

در سخن صائب هم آوازی اگر می داشتم

@2020 - tojikon.org. Ҳамаи ҳуқуқҳо маҳфузанд. Истифодаи матлабҳо бо зикри манбаъ иҷозат аст!
Дар Сама тарроҳӣ шудааст