Имрӯз охирин Ҷумъаи моҳи шарифи Рамазон бино бар эъломи имом Хумайнӣ руӯзи ҷаҳонии Қудс аст. Дар ин ҷумъаи моҳи шарифи Рамазон мусулмонон ва озодагони саросари дунё барои дифоъ ва ҳимоят аз Фаластин ва мазлумону мусулмонони ҷаҳон ва маҳкум кардани ғосибони қилбаи аввали мусулмонон ва мустакбирон роҳпаймоӣ мекунанд. Имсол дасти хиёнатпешаи зуру зару тазвир ба дунболи муомилаи қарн аст то ба ормонҳои озодӣ ва ҳақи сарнавишти Фаластин хиёнат кунад ва ғосибони ҷинояткорро машрӯият диҳад. Уммати Ислом имрӯз яксадо фарёд мезанад, ки танҳо роҳи наҷоти уммати исломӣ ва фаластиниён ва мазлумони ҷаҳон муқовимат ва муқобила бо зургӯёни ғосибу мустакбир аст на муомилаи нангину хиёнатпеша.