Такабур аз сифатҳои бад ва разила ба шумор меравад. Худои Мутаол бандагони худашро ба дурӣ аз такабур амр ва супориш кардааст. Дар Қуръони Карим натиҷаи такабурро бо мисол баён намудааст.

قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ...

Худои мутаол дар ин оят ба Шайтон лаъин фармуд:

Берун рав, набояд такаббур меварзидӣ?! (Аъроф, 13).

- Такаббур чи барои афроди оддӣ ва чи барои мансабҳои муҳим ва мудирони аршад, офат ва осеб аст ва сабаби хорӣ ва шикаст мешавад.