Луқмон ба писараш гуфт:

 يا بُنَيَّ، ولا تَكُن حُلواً فَتُبلَعَ ولا مُرّا فَتُلفظ

 "Писарам, чунон ширин набош, ки балъида шавӣ ва чунон талх набош, ки ронда шавӣ"

Ҳикматномаи Луқмон, саҳ. 172