Худованди Мутаол дар ояти дувуми сураи Таҳрим мефармояд:
قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
Ҳамоно Худованд (роҳи) раҳоӣ (аз) савгандҳоятонро (бо додани куффора) барои шумо муқаррар кардааст ва Худованд сарпарасти шумост ва ӯ доно ва ҳаким аст.
Биёмӯзем
1. Риояти кори муҳимтарро фаромӯш накунем. Савганд аҳамият дорад, вале ҳифзи аҳкоми дин муҳимтар аст, аз ин рӯ касе, ки бо савганд ҳалолеро бар худ ҳаром кунад, савгандаш бо додани каффора шикаста мешавад. Миқдори каффора дар ояти 89 сураи Моида омадааст.
2. Худованд ҳам гузаштаро ҷуброн мекунад (ғафурурраҳим) ва ҳам роҳро барои оянда боз мекунад. (каффораи савганд)
3. Сарзаниш ва танқид бояд бо баёни роҳ ҳал ва роҳкушоӣ бошад.
4. Ислом барои ҳар шароите барнома дорад. Ҳеҷ ҳукме ҳатто савганд наметавонад тамоми роҳҳоро бар инсон бибандад.
5. Мо бояд банда ва итоаткунандаи ҳукми Худо бошем, аз ин рӯ ҳалолро ҳалол шуморем, гарчи ба қимати шикастани савганд бошад.
6. Дастурҳои Худованд олимона ва ҳакимона аст. Ӯ мушкилотро ҳал ва гиреҳҳоро боз мекунад.